DE OORSPRONG VAN APRIL
In het zestiende-eeuwse Frankrijk ontging de kalenderverandering velen, om nog maar te zwijgen van degenen die het weigerden te accepteren. Iedereen bleef het nieuwe jaar vieren zoals voorheen. Dus bleven ze elkaar cadeaus en geschenken geven op 1 april. Om de draak met hen te steken, kwamen sommige grappenmakers op het idee om hen cadeaus te geven die een beetje speciaal waren: nepcadeaus om te lachen... Sindsdien is 1 april dé dag voor grappen en grollen.
WIJZIGINGEN IN PUBLICATIES
De Echo de Bel-Air verandert zijn verschijningsdata. Het zal vanaf 1 april elke twee maanden verschijnen. Dit is geen 1 april grap, maar het resultaat van sancties tegen mij.
Ik werd gecontroleerd door een Zwitsers bedrijf voor het gebruik van afbeeldingen onder licentie.
Ik had ervoor gezorgd dat ik de afbeeldingen met tags zou respecteren, maar de regelgeving bewees mijn ongelijk. Om niet weer dezelfde fouten te maken, moet ik nu controleren of de afbeeldingen vrij zijn van copyright voordat ik ze gebruik. Dit kost tijd en daarom publiceer ik elke twee maanden. Ik houd het bedrag van de boete die volgde op de brieven met uitleg voor mezelf.
Eerlijk gezegd kan ik je vertellen dat dit afschrikt.
THE ICE SAINTS
Ondanks de eeuwen is het gezegde over de IJsheiligen nog steeds van toepassing. Met de komst van de lente is het niet ongebruikelijk dat vorst de wijngaarden beschadigt.
Iedereen die het land bewerkt, weet dat het verstandiger is om met planten te wachten tot de periode tussen de feesten van de apostelen Mamet (Estelle), Pancrace (Achille) en Servais (Rolande), op 11, 12 en 13 mei, voorbij is.
Wijnbouwers en fruittelers vrezen ook de eerste ruiters of ridders van de kou op 23, 25, 29 april en 1 mei voor de heiligen George, Mark, Robert en Philip.
Deze witte vorst komt vaak voor en het is niet ongewoon om deze pas halverwege mei te zien. Als overgang tussen winter en zomer is de lente altijd een periode van grote meteorologische instabiliteit.
ONZE TOERISTISCHE FAVORIETEN: FIETSTOCHT MAUBEC, MÉNERBES, LACOSTE, BONNIEUX
MAUBEC
Maar dat Maubec zo goed bij de tijd past, heeft het te danken aan zijn lange verleden en zijn natuurlijke en monumentale erfgoed, dat door vrijwilligers en instellingen tot ieders vreugde wordt gepromoot.
De oudste sporen van menselijke bewoning dateren uit het laatste neolithicum:
De heer A Dumoulin constateerde de aanwezigheid van een begraafplaats in de grot van Maillet, aan de rand van de Luberon, waar hij een vaas, koperen ornamenten en schelpen ontdekte. Dichter bij huis werden twee crematiegraven uit de Gallo-Romeinse periode ontdekt langs de oude weg van Maubec naar Robion.
De huidige RD 900 (voorheen de N100) volgt nauwgezet de route van de oude via Domitia, die Italië met Spanje verbond.
MÉNERBES
Ménerbes, een van de mooiste dorpen van Frankrijk.
Ménerbes, gelegen aan de voet van de Petit Luberon op een rotsachtige uitloper, domineert de Calavonvlakte met zijn wijngaarden en kersenboomgaarden die bij elke seizoenswisseling een waar kleurenspektakel bieden. In het noorden reikt het uitzicht tot aan de bergen van de Vaucluse en de Mont Ventoux, ook wel bekend als de Reus van de Provence. Het dorp heeft een schat aan bewijzen van zijn rijke historische verleden bewaard.
Veel kunstenaars, schrijvers en muzikanten, waaronder Nicolas de Staël, Dora Maar en François Nourrisier, hebben van Ménerbes hun thuis gemaakt, gefascineerd door de schoonheid van het landschap, de rust van de smalle straatjes en de vriendelijkheid van de inwoners.
BONNIEUX
Een dorp met een rijk verleden
Bonnieux werd gesticht in de Gallo-Romeinse tijd en is een versterkt dorp dat veel overblijfselen uit het verleden heeft weten te behouden. Het dorp heeft een rijk architecturaal en historisch erfgoed, met monumenten zoals de oude kerk uit de 12e eeuw, het Hôtel de Rouville, een voormalig herenhuis uit de 16e eeuw, en de Pont Julien, een Romeinse brug over de Calavon.
Bonnieux, gelegen in het hart van de prachtige Luberon in de Provence, is een van de weinig bekende pareltjes van Zuid-Frankrijk. Bonnieux ligt op een heuveltop met een adembenemend uitzicht over het omliggende platteland en is een must voor liefhebbers van geschiedenis, natuur, gastronomie en ambachten.
LACOSTE
Lacoste, het dorp van de kunst. Het dorp Lacoste kijkt uit over de vlakte van de Luberon en biedt een adembenemend uitzicht van de Luberon tot de Mont Ventoux. Als je door de steile, kronkelende straatjes dwaalt, ontdek je de authentieke charme van de hooggelegen dorpen in de Provence. Hier is bijna niets veranderd, geen winkels of restaurants die de aandacht afleiden van de stenen huizen en het middeleeuwse erfgoed.
Lacoste is een dorp met een rijke geschiedenis dat al tientallen jaren veel lokale en internationale kunstenaars inspireert. Het Savannah College of Art and Design (SCAD), een prestigieuze Amerikaanse universiteit in het hart van het dorp, wordt beschouwd als een ware artistieke long!
Lacoste is ook beroemd om zijn kasteel, ooit eigendom van de Markies de Sade, en om zijn beroemde steengroeven, die nu een prestigieuze locatie zijn voor belangrijke evenementen.